Διαβάστε την μεγάλη συνέντευξη του άλλοτε προέδρου της ΑΕΚ Γιάννη Καρρά, όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΩΡΑ των σπορ» την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου.
Η συγκυρία και το τάιμινγκ της συνέντευξης, άκρως ιντριγκαδόρικο και σημειολογικό. 14 Φεβρουαρίου. Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου και της γιορτής των ερωτευμένων.
Βλέπετε, μπορεί να κύλησαν 19 χρόνια από την ημέρα της αποχώρησης από την ΑΕΚ, ωστόσο ο ποδοσφαιρικός έρωτας με τα τρία γράμματα που σχηματίζουν το όνομά της, παραμένει αναλλοίωτος στο πέρασμα του χρόνου. Είναι αυτό που με σοφία λέγεται για τις μεγάλες αγάπες, που ποτέ δεν πεθαίνουν!
Με «συμπαίκτη» και συνοδοιπόρο στην πρώτη γραμμή της μάχης τον Δημήτρη Μελισσανίδη και «λοχαγό» τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, δημιούργησαν μια ομάδα που κατέκτησε δύο τίτλους (1993, 1994) και έπαιξε ίσως το καλύτερο ποδόσφαιρο στην ιστορία της, κατακτώντας με το… σπαθί της τον σεβασμό και την βαθιά υπόκλιση ολόκληρης της Ελλάδας.
Ο άλλοτε πρόεδρος της ΑΕΚ Γιάννης Καρράς (περί ου ο λόγος) σχολιάζει στην «ΩΡΑ των σπορ» την επανεκκίνηση της ΑΕΚ σε όλα τα επίπεδα υπό την καθοδήγηση και το άγρυπνο βλέμμα του «τίγρη», με τον οποίο έγραψαν στο παρελθόν «χρυσές» σελίδες στην ιστορία του συλλόγου, ενώ συγχρόνως, ξετυλίγει το κουβάρι των έντονων αναμνήσεων από τα χρόνια των πρωταθλημάτων στο πλαίσιο της θητείας του στην Ενωση.
Τι γεύση σας αφήνουν όλες αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές που συντελέστηκαν στην ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι;
«Από την απόλυτη απογοήτευση έπειτα από τον υποβιβασμό της ομάδας στην Γ΄Εθνική, στον απίστευτο ενθουσιασμό. Είμαι πολύ χαρούμενος που η ΑΕΚ έχει μπει στο σωστό δρόμο.
Ο Δημήτρης (σ.σ. Μελισσανίδης) σκέφτηκε με την ψυχή και το συναίσθημα και γύρισε να ξανασηκώσει την ΑΕΚ. Τόσο καιρό του έλεγα… “ασχολήσου, ασχολήσου” και για τους δικούς του λόγους δεν ήθελε. Ξαφνικά πήρε μια… ένεση και μπήκε πάλι μπροστά, ευτυχώς για την ΑΕΚ».
Θεωρείτε πως ο Δημήτρης Μελισσανίδης ήταν το καταλληλότερο πρόσωπο για να εμπνεύσει τον κόσμο της ΑΕΚ, να δώσει όραμα και να αυξήσει τα ποσοστά συσπείρωσης;
«Αν ρίξετε μια ματιά στον ελληνικό χώρο, ήταν ο πλέον κατάλληλος από όλες τις απόψεις για την ΑΕΚ και επαναλαμβάνω ευτυχώς που γύρισε».
Συμφωνείτε πως στο σημείο που είχε φτάσει η ΑΕΚ χρειαζόταν έναν Μελισσανίδη για να συνεχίσει όχι απλά να΄χει «σφυγμό», αλλά και να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της;
«Θα έλεγα πως εκτός από τον Μελισσανίδη, χρειαζόταν κι έναν Καρρά… (γέλια)».
Η επιστροφή Μελισσανίδη στην ΑΕΚ ήταν κάτι αναμενόμενο για εσάς, ή αν θέλετε κάτι που έμελλε ιστορικά να πραγματοποιηθεί;
«Επειδή τον ξέρω από παλιά και γνωρίζω πολύ καλά τον χαρακτήρα του, προσωπικά ήμουνα σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα επέστρεφε. Ο Μελισσανίδης δεν αγαπάει απλά την ΑΕΚ, αλλά είναι τρελαμένος μαζί της».
Με βάση την παραγοντική σας εμπειρία και τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου, τι συντελεστή δυσκολίας εμπεριέχει η αποστολή να οδηγήσει ξανά την ΑΕΚ στην κορυφή;
«Σίγουρα θα την φέρει στην κορυφή. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το καταφέρει. Αυτό είναι κάτι που το υπογράφω. Είναι 100% βέβαιο».
Πού βασίζεστε και είστε απόλυτος και κατηγορηματικός στην πρόβλεψή σας;
«Περπατάει σε έναν δρόμο τον οποίο έχουμε περπατήσει στο παρελθόν και ξέρει καλά όλα τα κατατόπια».
Τώρα θα είναι πιο δύσκολο για την ΑΕΚ να επιστρέψει στον «θρόνο» του ελληνικού ποδοσφαίρου, απ΄ότι την εποχή που ήσασταν δίδυμο με τον Μελισσανίδη και είχατε αντίπαλο δέος τον Βαρδινογιάννη και τον Κόκκαλη;
«Για τον Μελισσανίδη τώρα είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα, απ΄ότι όταν ήμασταν μαζί. Τώρα, δυστυχώς υπάρχει μια μονοκρατορία, η οποία πιστεύω ότι εύκολα ξηλώνεται».
Πώς ηχεί στα δικά σας αυτιά το μότο «ερχόμαστε» που βγαίνει πλέον από το στόμα κάθε ΑΕΚτζή;
«Εγώ θα έλεγα λίγο υπομονή και φτάσαμε»!
Το προσωνύμιο που ακολουθεί τον Δημήτρη Μελισσανίδη είναι «τίγρης». Μήπως τελικά το ελληνικό ποδόσφαιρο παίζεται σε συνθήκες… ζούγκλας και πρέπει κανείς να μετατρέπεται σε «τίγρη» για να πετύχει;
«Δυστυχώς ναι, έτσι όπως έχουν γίνει πλέον τα πράγματα. Μακάρι, να μην ήταν έτσι. Αλλά αν δεν είσαι τίγρης, δεν πρόκειται να πιάσεις ποτέ τον Ταρζάν και να κατακτήσεις την… ζούγκλα του ελληνικού ποδοσφαίρου».
Συμφωνείτε πως εκτός από τα χρήματα έλειπε και η παρουσία ενός ισχυρού διοικητικού ηγέτη από την ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια;
«Η επιτυχία είναι ένας συνδυασμός όχι μόνο αυτών των δύο, αλλά πολλών και διαφορετικών πραγμάτων».
«Εχει ήδη ξημερώσει για την ΑΕΚ.
Πώς γνωριστήκατε με τον Δημήτρη Μελισσανίδη;
«Ηταν αυτός παράγοντας στον Ιωνικό και εγώ στην Προοδευτική. Ημασταν από την ίδια γειτονιά και αντίπαλοι στο ποδόσφαιρο. Καμιά φορά όταν οι αντίπαλοι σπάνε τις αλυσίδες, έρχονται πιο κοντά και ενώνονται. Ετσι προέκυψε και η δική μας φιλία και μετέπειτα επαγγελματική συνεργασία».
Σε μια παλιότερη συνέντευξή τον Ιούλιο του 2009 στο «Εθνος». ο Μελισσανίδης είχε δηλώσει: «αν δεν ήταν ο Γιάννης Καρράς, ίσως σήμερα να μην είχα φτάσει εδώ γιατί με την δική του προτροπή άλλαξα επαγγελματική ρότα»…
«Εντάξει, είναι καλό στη ζωή όταν κάποιος μας φέρεται αδερφικά να τον θυμόμαστε. Εγώ με τον Μελισσανίδη δεθήκαμε αδερφικά και όχι επαγγελματικά. Ζήσαμε απίστευτες καταστάσεις και σε προσωπικό και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Φοβερά έντονες και σε μεγάλο διάστημα, με αποτέλεσμα να είμαστε ιδιαίτερα δεμένοι».
Ποιο είναι κατά την γνώμη σας το μεγαλύτερο προσόν και μειονέκτημα του;
«Οτι ξέρει να κατακτά τον συνομιλητή του. Οσο για μειονέκτημα, αρμόδια να σας απαντήσει είναι η γυναίκα του…(γέλια)».
Τι συμβουλή θα του δίνατε αν τον είχατε απέναντι σας, στο πλαίσιο της νέας ενασχόλησής του με την ΑΕΚ;
«Εγώ θα του έδινα μια άλλη συμβουλή μη ποδοσφαιρική. Να κοιτάξει και λίγο περισσότερο τον Δημήτρη».
Εκτός από τον Μελισσανίδη στην ΑΕΚ επέστρεψαν και πρόσωπα άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία του συλλόγου, όπως ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο Βασίλης Δημητριάδης, ο Νίκος Λυμπερόπουλος…
«Πρόκειται για ένα εξαιρετικό τιμ, με κοινές ρίζες και κοινό σκοπό. Είμαι πεπεισμένος, πως θα τα πάνε εξαιρετικά».
Ηταν μονόδρομος η καλοκαιρινή «ελεύθερη πτώση» της ΑΕΚ στην Γ΄Εθνική και η γενικότερη επανεκκίνηση σε όλα τα επίπεδα;
«Ναι, γιατί όταν ένα δάσος πιάσει μύκητες και τα δέντρα αρχίζουν να ξεραίνονται, τότε πρέπει να περάσει μια φωτιά να σαρώσει τα πάντα, για να γίνει ξανά ένα υγιές δάσος»..
Τι έφταιξε και η ΑΕΚ έφτασε στο σημείο «μηδέν»;
«Ότι φταίει σε όλες τις ομάδες που φτάνουν σε αυτό το σημείο. Σίγουρα η κακοδιαχείριση, αλλά και γενικότερα οι άσχημες οικονομικές συνθήκες όχι μόνο στο χώρο του ποδοσφαίρου, αλλά γενικότερα και στην χώρα. Όπως σε όλα τα πράγματα έτσι και στην μπάλα, υπάρχει ένας κύκλος, ανόδου, πτώσεως και ξανά ανόδου».
Μερίδιο ευθύνης χρεώνεται ίδιο σε όλους τους διοικούντες ή σε άλλους λιγότερο και σε άλλους περισσότερο;
«Ολοι έχουμε ευθύνη, ακόμη και ο τελευταίος οπαδός. Όταν ένα κράτος δεν πάει καλά, φταίνε όλοι με ποσοστό ευθύνης ανάλογο του πόστου που κατέχει ο κάθε ένας».
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στον κόσμο της ΑΕΚ που θα διαβάσει αυτή την συνέντευξη;
«Εχει ήδη ξημερώσει για την ΑΕΚ. Τα τελευταία χρόνια ήμασταν στο σκοτάδι. Εχει γλυκοχαράξει. Υπομονή ένας χρόνος είναι ακόμα, θα περάσει».
Υπάρχει περίπτωση να δούμε κάποια στιγμή στο μέλλον ξανά τον Γιάννη Καρρά στην ΑΕΚ;
«Ποτέ μην λες ποτέ στη ζωή. Υγεία να΄χουμε και να είμαστε καλά. Η ΑΕΚ αυτή την στιγμή βρίσκεται σε πολύ καλά χέρια και πραγματικά χαίρομαι για αυτό».
«Το πρωτάθλημα του 1994
ήταν το πιο δύσκολο και πιο γλυκό»
Τι θυμάστε με περισσότερη νοσταλγία από τα χρόνια που της παρουσίας σας στην ΑΕΚ;
«Το ωραίο ποδόσφαιρο που έπαιζε τότε η ΑΕΚ. Ηταν σπουδαία υπόθεση και παράσημο για εμάς, να μιλάς με φιλάθλους και οπαδούς άλλων ομάδων και να παραδέχονται ότι παίζουμε την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα».
Ποιο ήταν το πιο γλυκό από τα πρωταθλήματα που κατακτήσατε;
« Το τελευταίο, γιατί ήταν και το πιο δύσκολο».
Υπάρχει κάποιο ματς που να΄χει μείνει πιο έντονα χαραγμένο στη μνήμη σας;
«Η πρόκριση μας στην Σκωτία με αντίπαλο την Ρέιντζερς. Τότε θυμάμαι τον εαυτό μου να βρίσκεται στα όρια να λιποθυμήσει ή να μείνει όρθιος. Προκριθήκαμε με γκολ του τραυματία Σαβέβσκι. Θυμάμαι τον Νίκο τον Πανταζή να του κάνει ένεση μια ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα, για να μπορέσει να παίξει. Τελικά όχι μόνο έπαιξε φανταστικά, όπως άλλωστε κι όλη η ομάδα, αλλά έβαλε και το γκολ. Αυτό το ματς δεν ξεχνιέται».
Ποια ήταν η «συνταγή» της επιτυχίας εκείνης της ομάδας που κατέκτησε συνεχόμενους τίτλους;
«Είχε γίνει σωστή επιλογή παικτών και είχαν τοποθετηθεί στις κατάλληλες θέσεις, ώστε να βγαίνει αυτό το αποτέλεσμα. Όλα τα κομμάτια του παζλ, ήταν διαλεγμένα ένα, ένα. Είχαμε καλό προπονητή, ήμασταν κι εμείς καινούργιοι παράγοντες που διψούσαμε για επιτυχίες. Η ΑΕΚ εκείνης της εποχής, ήταν ο Εθνικός Υμνος του ποδοσφαίρου».
Πόσο δύσκολοι αντίπαλοι ήταν εκείνη την περίοδο ο Γιώργος Βαρδινογιάννης (Παναθηναϊκός) και ο Σωκράτης Κόκκαλης (Ολυμπιακός);
«Καταφέραμε εκείνη την εποχή να μην αδικούμαστε από την διαιτησία, την στιγμή που ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είχαν ευνοϊκή μεταχείριση. Υπήρχε όμως τόσο μεγάλη διαφορά ποδοσφαιρικής αξίας, που αν και ευνοημένοι από τη διαιτησία, ήταν αδύνατο να μας περάσουν οι διώκτες μας».
Πολλοί λένε ότι για την ΑΕΚ ξεκίνησε η… κάτω βόλτα από την στιγμή που το δίδυμο Μελισσανίδη – Καρρά πούλησε τις μετοχές στον Μιχάλη Τροχανά. Συμφωνείτε…;
«Είναι αλήθεια. Ισως ήταν κι ένας λόγος που για ένα διάστημα ήμασταν ψυχραμένοι με τον Μελισσανίδη».
«Αντάξια η “Αγιά Σοφιά” του
τεράστιου ονόματος
και της βαριάς ιστορίας της ΑΕΚ»
Βρισκόμαστε εν αναμονή της έναρξης των έργων για την «Αγιά Σοφιά» και της μετέπειτα επιστροφής της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια…
«Στην μακέτα που είδα, πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Πρόκειται για ένα γήπεδο αντάξιο του τεράστιου ονόματος και της βαριάς ιστορίας της ΑΕΚ. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όσους εμπνεύστηκαν, δημιούργησαν και συμμετέχουν σε αυτό το ιστορικό έργο».
Να υποθέσω ότι έχετε κάνει ήδη κράτηση για την προσωπική σας σουίτα;
«Μέσα στην ψυχή μου ναι έχω ήδη κάνει, γιατί από κει και πέρα είναι ακόμη λιγάκι νωρίς».
«Οι πρόεδροι των τοπικών Ενώσεων
είναι η μεγαλύτερη… πληγή του ελληνικού ποδοσφαίρου»
Το σχόλιό σας για το φετινό πρωτάθλημα της Super League;
«Η απουσία της ΑΕΚ είναι τεράστια και βγάζει μάτια. Κατά τα άλλα, τα τελευταία χρόνια ξεκινάει το πρωτάθλημα και ξέρεις εκ των προτέρων ποιος είναι ο πρωταθλητής. Είτε το αξίζει, είτε όχι. Σαν ομάδα ο Ολυμπιακός αυτή την στιγμή έχει το καλύτερο υλικό.
Το κακό όμως είναι ότι παρά το γεγονός πως αυτό είναι κάτι που δεν το αμφισβητεί κανένας, πρέπει κάθε Κυριακή να κερδίζει κι αυτό είναι πολύ άσχημο. Αν κάτσεις να δεις ένα παιχνίδι, λίγη μπάλα να ξέρεις δεν μπορείς να ευχαριστηθείς το ποδόσφαιρο βλέποντας αγώνες του Ολυμπιακού, διότι κερδίζει ακόμη και όταν δεν βρίσκεται σε καλή μέρα».
Η άποψη σας για τους Βαγγέλη Μαρινάκη, Ιβάν Σαββίδη και Γιάννη Αλαφούζο;
«Ο κάθε ένας από το δικό του μετερίζι, προσπαθεί για το καλό της ομάδας του και καλά κάνει».
Ποια είναι αυτή την στιγμή η μεγαλύτερη «πληγή» του ελληνικού ποδοσφαίρου;
«Οι πρόεδροι των τοπικών Ενώσεων. Αυτοί καταστρέφουν το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Γιατί ακουμπάνε κάθε φορά στον εκάστοτε ισχυρό και ακολουθούν τη γραμμή του, με αποτέλεσμα η διαιτησία εκ των πραγμάτων να ακολουθεί τη γραμμή των Ενώσεων και να βλέπουμε αυτά τα χάλια».
«Μου λείπει το ποδόσφαιρο»
Πώς έχετε καταφέρει και αντέχετε μακριά από τον χώρο του ποδοσφαίρου…;
«Για κάποιον που ασχολείται από παιδί με το ποδόσφαιρο, έχει παίξει μπαλίτσα, υπήρξε παράγοντας σε μικρή ηλικία σε όλες τις κατηγορίες και έχει φτάσει στο σημείο να πάρει και πρωτάθλημα με την ΑΕΚ, πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο. Είναι πολύ δύσκολο και δεν σας κρύβω πως είναι κάτι που μου λείπει.
Το θέμα όμως είναι πως έρχονται στιγμές στην ζωή που πρέπει να βάλεις άλλες προτεραιότητες. Κακά τα ψέματα, όποιος ασχολείται με το ποδόσφαιρο ως παράγοντας μόνο ζημιές έχει, ενώ πρέπει να κόψει πολλά πράγματα και από την καθημερινότητά του, για να καταφέρει να φτάσει στο σημείο να γίνει πετυχημένος».
Φύγατε απογοητευμένος ή «γεμάτος» από το χώρο του ποδοσφαίρου; Κάνοντας το «ταμείο» με τον εαυτό σας, το πρόσημο βγαίνει θετικό ή αρνητικό…;
«Εξαρτάται τι ζητάει κανείς από την ζωή του. Αν είναι οικονομικά τα κίνητρα, τότε είσαι ζημιωμένος 100%. Αν είναι ηθικά μπορεί και να έχεις πάθεις ζημιά ακόμη και χωρίς να το καταλάβεις, γιατί μπαίνεις σε ένα αγώνα που υπάρχουν και πολλές μπουνιές και χτυπήματα κάτω από την ζώνη.
Αν πάλι το δεις συναισθηματικά όπως συμβαίνει στη δική μου περίπτωση, τότε μπορώ να πω ότι το πρόσημο βγαίνει θετικό. Οι εναλλαγές των συναισθημάτων βεβαίως όσο βρίσκεται κανείς μέσα στο ποδόσφαιρο, είναι σαν το καρδιογράφημα. Μία πάνω, μία κάτω».
Θεωρείτε πως εν έτει 2014 έχουν αλλάξει δραματικά οι εποχές στο ποδόσφαιρο, συγκριτικά με την δική σας παραγοντική εποχή;
«Δυστυχώς δεν έχουν αλλάξει. Πάνω απ΄όλα ο οπαδισμός. Και τα τελευταία χρόνια επειδή στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπάρχει η κυριαρχία μιας ομάδας, η κατάσταση έχει γίνει ακόμη χειρότερη.
Από κει και πέρα όσο περνάνε τα χρόνια, η άλλοτε δημοφιλής φράση “στο λόγο μου” δεν πρέπει να υπάρχει πλέον στο ποδοσφαιρικό λεξιλόγιο. Συγχωρέστε με, αλλά θα το πω λίγο λαϊκά. Στη σημερινή κοινωνία, η πουστιά έχει γίνει μαγκιά».
Ολα αυτά τα χρόνια που παραμένετε εκτός ποδοσφαίρου, δεχτήκατε κάποια πρόταση από ομάδα που να σας δημιουργήσει σκέψεις επιστροφής;
«Είχα πολλές προτάσεις, αλλά εγώ δεν είμαι από την πάστα των ανθρώπων που του αρέσει ο παραγοντισμός. Οταν δεθώ με μια ομάδα, αγαπάω την συγκεκριμένη ομάδα. Συνεπώς, μόνο στην ίδια ομάδα θα μπορούσα κάποτε να επανέλθω. Στο ποδόσφαιρο δεν είμαι φίλαθλος, είμαι οπαδός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.