Γυρίζοντας το ρολόι του χρόνου πίσω, αξίζει να θυμηθούμε ένα μικρό απόσπασμα όσων δήλωνε τότε ο νυν προπονητής της ομάδας Νέων (Κ-20) της Ενωσης, σχετικά με την προοπτική της επιστροφής του στην ομάδα που... μπουσούλησε, ανδρώθηκε κι έκλεισε την καριέρα του και ορισμένα άλλα εξίσου ενδιαφέροντα tips.
«Τελειώνοντας τη σχολή προπονητών δέχτηκα την πρόταση της Ομοσπονδίας να αναλάβω την Εθνική Ελπίδων και δούλεψα για τρία χρόνια σε αυτή την ομάδα. Επειδή έχω παίξει μόνο σε δύο ομάδες στην καριέρα μου, στην ΑΕΚ και την Εθνική ομάδα, μου είναι δύσκολο να δω επαγγελματικά τη δουλειά του προπονητή.
Δηλαδή να μου κάνει πρόταση ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ ή οποιανδήποτε άλλη ομάδα και να πάω να δουλέψω. Πολύ θα ήθελα να είμαι στην ΑΕΚ επειδή η ΑΕΚ είναι το “σπίτι” μου.
Εκεί μεγάλωσα, εκεί ανδρώθηκα, εκεί καταξιώθηκα ως ποδοσφαιριστής και ως άνθρωπος θα έλεγα…» ήταν η απάντηση του Στέλιου Μανωλά στην ερώτηση αν θα τον ενδιέφερε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ΑΕΚ και πρόσθεσε:
«Ταυτόχρονα έτσι ακριβώς νιώθω και για την Εθνική ομάδα. Θα ήθελα λοιπόν να είμαι σε έναν χώρο, αλλά με τον τρόπο που θέλω εγώ.Οσοι με ξέρουν προσωπικά, το γνωρίζουν. Επειτα είμαι ένας άνθρωπος που θέλω για να δουλέψω, να ξέρω ότι αυτοί που είναι δίπλα μου, από πάνω μου, με εκτιμούν πρώτα ως άνθρωπο και μετά σαν ικανότητα.
Αυτό αποτελεί βασική προτεραιότητα για μένα. Πολλές φορές λέμε γιατί δουλεύει ο τάδε στις ακαδημίες που προέρχεται από μια ξένη χώρα και δεν δουλεύουν παιδιά δικά μας.
Στην ΑΕΚ όμως, στην Εθνική ομάδα, αλλά και σε κάθε μεγάλη ομάδα, πρέπει να δουλεύουν οι καλύτεροι. Ο καλύτερος προπονητής, ο καλύτερος γυμναστής, ο καλύτερος γιατρός και να υπάρχει εάν είναι δυνατόν ο καλύτερος πρόεδρος που να κουβαλάει πολλά χρήματα».
Ποια είναι η πιο ευχάριστη και πιο δυσάρεστη στιγμή που έζησες στην ΑΕΚ;
«Η πιο άσχημη ήταν όταν παίξαμε με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη το 1981 και σκοτώθηκαν τα παιδιά της Θύρας 7. Το ποδόσφαιρο περνάει σε δεύτερη μοίρα σε ένα τέτοιο θλιβερό περιστατικό.
Η πιο ευχάριστη ήταν όταν ήμουν 18 χρονών και παραμονή πρωτοχρονιάς με πήρε τηλέφωνο ο Φαίδωνας Κωνσταντουδάκης, ανακοινώνοντας μου πως την επόμενη μέρα η εφημερίδα θα έγραφε ότι γίνομαι επαγγελματίας.
Αυτός ήταν ο πρώτος και πιο μεγάλος στόχος που είχα βάλει, γιατί είχε να κάνει με την αγάπη που είχα για την ΑΕΚ και το μέλλον μου».
- Ποιος ήταν ο πιο γλυκός τίτλος;
«Το Κύπελλο που κατακτήσαμε το 1983 και το πρώτο πρωτάθλημα».
- Το πιο γλυκό γκολ;
«Ενα όμορφο γκολ που είχα πετύχει σε παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό κερδίζοντας τον Βάντσικ».
- Ποιοι ήταν οι καλύτεροι προπονητές από όλους όσους συνεργάστηκες στην ΑΕΚ;
«Ο Φάντροκ και ο Μπάγεβιτς»
Με μια λέξη
Θωμάς Μαύρος: «Ο μεγαλύτερος γκολτζής στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου»
Λουκάς Μπάρλος: «Αγιος, ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία της ΑΕΚ»
Κώστας Νεστορίδης: «Μαζί με τον Χατζηπαναγή, οι δύο καλύτεροι ντριμπλέρ του ελληνικού ποδοσφαίρου»
Ντούσαν Μπάγεβιτς: «Μεγάλος ποδοσφαιριστής, μεγάλος προπονητής»
Ανδρέας Ζαφειρόπουλος: «Καλός άνθρωπος, όχι όμως ικανός να διαχειριστεί την τύχη της ΑΕΚ»
Δημήτρης Μελισσανίδης: «Δυναμικός»
Νέα Φιλαδέλφεια: «Το σπίτι μας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.