Το περιστατικό που θα σας περιγράψω θα μπορούσε να συμβεί σε διάφορες άλλες χώρες, εκτός φυσικά από την Ελλάδα.
Εκεί δηλαδή όπου (και) οι διαιτητές έχουν ψυχή και χτυπάνε δυνατά οι καρδούλες τους, χωρίς να κυλάει κρύο αίμα στις φλέβες τους.
Κατά συνέπεια οποιαδήποτε ομοιότητα με δικά μας πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις και ομάδες είναι εντελώς συμπτωματική. Εξηγούμεθα για να μην παρεξηγούμεθα.
Ενας ρέφερι που λέτε (πολλά, πολλά χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα) καψουρεύτηκε ένα θηλυκό που δούλευε ως υπάλληλος στο γήπεδο μιας εκ των μεγαλυτέρων ομάδων της χώρας.
Κι από τότε που δάγκωσε τη… λαμαρίνα, που τον έχανες, που τον έβρισκες (όταν δεν σφύριζε σε κάποιο ματς) στο γήπεδο της καλής του.
Βλέπετε, οι μεγάλες αγάπες, πολύ απλά δεν κρύβονται!
ΠΗΓΗ: «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΗΣ» - «ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ» (20/11)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.