Γύρισε στο σπίτι του ο Ηρακλής!

Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ… REPORT ΤΟΥ «ΓΗΡΑΙΟΥ» (2015-16)

Τέσσερα χρόνια… φαγούρας πέρασαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. 

Επειτα από την δυσμενή μετάθεση στις μικρότερες κατηγορίες, ο σύλλογος επέστρεψε στο σπίτι του (βλ. Super League). 

Ο Ηρακλής ξαναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες του και παρουσιάζει πλέον την εικόνα μιας ομάδας που και σε γερές βάσεις πατάει και δείχνει ικανή αργά, αλλά σταδιακά, να κερδίσει την θέση που αρμόζει στο όνομα και στην ιστορία του στο χάρτη του ελληνικού ποδοσφαίρου. 

Κι επειδή ισχυρή ομάδα, χωρίς ισχυρή διοίκηση από πίσω δεν παίζει, ο «θείος» όχι από το Σικάγο, αλλά από το Τορόντο έβαλε (και βάζει) φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην νέα πορεία των Θεσσαλονικιών. 

Ο ομογενής μεγαλομέτοχος Σπύρος Παπαθανασάκης «ερωτεύτηκε» τον κόσμο του Ηρακλή και την ομάδα και από την στιγμή που το καλοκαίρι του 2014 ανέλαβε το μαγαζί, αφήνει το αποτύπωμά του εντός των τειχών. 

Η ΠΑΕ νοικοκυρεύτηκε, έπαψε να χρωστάει σε όποιον μιλάει ελληνικά (και πολλές άλλες γλώσσες) έδωσε όραμα και ενέπνευσε τον κόσμο. Ο Ηρακλής γύρισε στο σπίτι του…!



ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ 
Νίκος Παπαδόπουλος 

Ανέλαβε τον Ηρακλή στις 20 Απριλίου 2014. 

Έναν χρόνο μετά συνέδεσε το όνομά του με την επιστροφή του «Γηραιού» στη μεγάλη κατηγορία, «παράσημο» που όπως ήταν φυσιολογικό τον «έδεσε» (μέσω της υπογραφής ενός νέου συμβολαίου) στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. 

Εκτός από τον Ηρακλή, έχει εργαστεί σε επίπεδο Super League στην Ξάνθη (για 21 παιχνίδια) την σεζόν 2010-11. Θερμαϊκός Θέρμης, Ολυμπιακός Λευκωσίας, Εθνικός Αχνας, Καβάλα και Παναχαϊκή υπήρξαν οι υπόλοιποι σταθμοί της καριέρας του. 

Με τον Ηρακλή σε σύνολο 63 αγώνων γράφει στο κοντέρ 30 νίκες, 21 ισοπαλίες και 12 ήττες. Αγαπημένο του σύστημα το 4-2-3-1, ενώ ενίοτε παίζει και με 4-4-2.



ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ
Απόστολος Βέλλιος 

Το αίμα, νερό δεν γίνεται. Επειτα από 4,5 χρόνια θητείας στο εξωτερικό (Εβερτον, Μπλάκπουλ, Λιρς, Βέστελαντ) ο 23χρονος επιθετικός επέστρεψε στα πάτρια εδάφη για λογαριασμό της ομάδας που ανδρώθηκε κι έφτιαξε το όνομά του. 

Από την στιγμή που άναψε την μηχανή μετράει τρία γκολ στα τρία τελευταία παιχνίδια (Ξάνθη, ΠΑΣ Γιάννινα, ΠΑΟΚ) κάτι που αν μη τι άλλο καταδεικνύει και την εξαιρετική φόρμα του. 

Παρά το νεαρό της ηλικίας, η εμπειρία που απέκτησε από την περιοδεία στο εξωτερικό  οι πλούσιες παραστάσεις από τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, σε συνδυασμό με το ταλέντο και τον επιθετικό οίστρο που τον χαρακτηρίζει, του δίνουν  τον τίτλο του σημαιοφόρου στο φετινό Ηρακλή.  

ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΦΙΞΕΙΣ 

Μεγάλο βάρος στις εσωτερικές μεταγραφές έριξε το περασμένο καλοκαίρι. Ούτε λίγο, ούτε πολύ ανανεώθηκαν 13 συμβόλαια (Πορτουλίδης, Μπουκουβάλας, Μπαρτολίνι, Κυριακίδης, Καρασαλίδης, Ιντζόγλου, Χουάντερσον, Γιαννίκογλου, Σαραμαντάς, Πασάς, Κοσμάς, Τσιλιανίδης, Ζαμπάζης) στο σύνολο τους βασικών και πρωτοκλασάτων παικτών. 

Από την στιγμή που καθάρισε την… μπουγάδα των ανανεώσεων, άπλωσε και τα μεταγραφικά δίχτυα. 

Στα «κυανόλευκα» ντύθηκαν οι Μακρής (ΟΦΗ), Λάζαρ (Παναιτωλικός), Χαντί (Εργοτέλης), Μπουλούτ (Γουέστερν Σίδνεϊ), Σοάρες (ΑΕ Λεμεσού), Βέλλιος (Βέστσεσλαντ), Πέρνις (Νίτρα), Ηλιάδης (Ολυμπιακός). 

Ο επαναπατρισμός του Απόστολου Βέλλιου αποτέλεσε το πιο ηχηρό μεταγραφικό απόκτημα από το παζάρι του καλοκαιριού και ακολούθησαν (σε… ντεσιμπέλ) τα μεταγραφικά deals με τον Σλοβάκο τερματοφύλακα Ντούσαν Πέρνις και τους δικούς μας Γιώργο Μακρή και Κοστίν Λάζαρ.

ΟΙ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ 

Επί της ουσίας όποιον παίκτη ήθελε να τον διατηρήσει στο έμψυχο δυναμικό του το κατάφερε και κατά συνέπεια δεν είχε κάποιο μεγάλη πλήγμα από το μέτωπο των αποχωρήσεων. 

Οι ποδοσφαιριστές που άνοιξαν την πόρτα της εξόδου ήταν μικρής ηλικίας και ακόμη κι αν παρέμεναν στο έμψυχο δυναμικό, δύσκολα θα έβρισκαν χρόνο συμμετοχής σε επίπεδο Super League την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. 

Για την ιστορία αποχώρησαν το καλοκαίρι οι Ρουγκάλας (Λόιβεν), Τόσκας (Λαμία), Σιατραβάνης (Παναχαϊκή), Σμίλτος, Στεφανίδης (Θύελλα Φιλώτα), Αγγελούδης (Πανσεραϊκός), Λαδάς, Παπαθανασίου, Καρακώστας (Βέροια). 

ΤΑ ΣΥΝ

(+) Η συσπείρωση του κόσμου γύρω από την ομάδα (και τον μεγαλομέτοχο Σπύρο Παπαθανασάκη) κυμαίνεται σε πολύ υψηλά ποσοστά, δείγμα της δίψας των οπαδών του Γηραιού για την επιστροφή του Ηρακλή στην φυσική του θέση έπειτα από την ταλαιπωρία των μικρότερων κατηγοριών.  

(+) Παλεύει όλα τα παιχνίδια από το πρώτο, μέχρι και το τελευταίο λεπτό, χωρίς να πετάει… λευκή πετσέτα. Ακόμη και όταν στραβώνει το πράγμα διαθέτει το «know how» της αντίδρασης, όπως απέδειξε στα τελευταία παιχνίδια με Ξάνθη, ΠΑΣ Γιάννινα και ΠΑΟΚ.

(+) Η next generation (Τσιλιανίδης, Κυριακίδης, Πασάς) αρχίζει να βρίσκει τα πατήματά της μέσα στο γήπεδο, να αποκτά ακόμη καλύτερη χημεία και το κυριότερο,,,; Νοοτροπία και χαρακτήρα Super League. O χρόνος ωριμάζει τους μικρούς και τους κάνει άνδρες. 

ΤΑ ΠΛΗΝ 

(-) Το κακό transition από την επίθεση στην άμυνα, εξελίσσεται στην αχίλλειο πτέρνα της ομάδας. Κι ασφαλώς δεν είναι τυχαίο πως τα περισσότερα γκολ που έχει δεχτεί, προέρχονται από τον συγκεκριμένο αδύναμο κρίκο.

(-) Από ενθουσιασμό πάμε καλά, από εμπειρία λίγα πράγματα. Η πλειοψηφία των παικτών δεν κουβαλάει παιχνίδια στα πόδια της και παραστάσεις από την Super League. Από τους έντεκα επικρατέστερους της αρχικής ενδεκάδας, μονάχα οι Μπαρτολίνι, Βέλλιος, Μακρής και Μπουκουβάλας έχουν «ένσημα» από τη μεγάλη κατηγορία.

(-)   Η απουσία ενός ηγέτη στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ο Κλέιτον (μεγάλος μεταγραφικός στόχος του καλοκαιριού) δεν ήρθε ποτέ στο Καυτανζόγλειο. Ο Λάζαρ πάνω που ανέβαζε στροφές μπήκε – λόγω τραυματισμού - στα… πιτς, ενώ ο γερό – Ρομάνο δεν θυμίζει σε τίποτα τον περυσινό παίκτη και διανύει περίοδο παρατεταμένου ντεφορμαρίσματος.