Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Ο δικός μας senior Javi Gracia!

Ιστορία έγραψε η Οσασούνα του άλλοτε δικού μας Χάβι Γκράθια. 

Συγκεκριμένα, έγινε η πρώτη ομάδα που στο κατάμεστο γήπεδο «Ελ Σαδάρ», κράτησε στο μηδέν την Μπαρτσελόνα, έπειτα από 64 συνεχόμενα παιχνίδια! 

Μπορεί ο Ισπανός τεχνικός να πέρασε για λίγα,,, φεγγάρια από την Κέρκυρα και ακόμη λιγότερα από το Βόλο, αν μη τι άλλο όμως στις δύο πόλεις μπορούν να αισθάνονται υπερήφανοι για τον πρώην προπονητή τους, που μετά την περυσινή άνοδο της Αλμερία στην Πριμέρα Ντιβιζιόν, έραψε ένα ακόμη παράσημο στην στολή του.

Με αφορμή το «μπλακ άουτ» στον Λιονέλ Μέσι και την παρέα του, ο Γκράθια έγινε το πρόσωπο της ημέρας στην Ισπανία και ξύπνησε μνήμες στην Ελλάδα από την φτωχή θητεία του στη χώρα μας.
 

Ο υπογράφων είχε την χαρά να πάρει την πρώτη μεγάλη αποκλειστική συνέντευξη του Ισπανού τεχνικού της Κέρκυρας, στις 5 Δεκεμβρίου του΄11. 

Μόλις 20 ημέρες μετά την ανακοίνωση της συνεργασίας του με τους Φαίακες, που έμελλε να τελείωσε πρόωρα και άδοξα τρεις μήνες αργότερα, λόγω  αρνητικών αποτελεσμάτων, αλλά και «τσαλακωμένων» σχέσεων με τον τότε γενικό διευθυντή της νησιώτικης ομάδας Νίκο Λυράκη.
 

Για να θυμηθούμε κάποια ενδιαφέροντα αποσπάσματα από τον δικό μας Javi Gracia:
 

- O ερχομός στην Ελλάδα συνιστά την πιο θεαματική αλλαγή όχι μόνο στην καριέρα, αλλά και στην ζωή σας, δεδομένου πως δεν είχατε εργαστεί άλλη φορά εκτός Ισπανίας;
 

«Σίγουρα είναι μια μεγάλη αλλαγή στην ζωή μου, για μένα και την οικογένειά μου και όχι μόνο σε ό,τι αφορά το αθλητικό κομμάτι. Μέχρι τώρα, έχω περάσει καλά στην Ελλάδα. Συνάντησα εξαιρετικές συνθήκες, τόσο στο Βόλο, όσο και στην Κέρκυρα. Οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι μου φέρονται άψογα, ενώ οι σωστές επαγγελματικές συνθήκες, κάνουν πιο εύκολη την δουλειά μου».
 


- Συμβιβαστήκατε πλέον με την ελληνική πραγματικότητα, έπειτα από την περιπέτεια ή εάν θέλετε την εμπειρία του Ολυμπιακό Βόλου;
 

«Το καλοκαίρι στον Βόλο, δεν ήταν εύκολο. Από την άλλη, δεν μετανιώνω για τίποτα από αυτά που έχω κάνει. Αισθάνομαι περήφανος για τον κόσμο του Βόλου και για την συνεργασία με την συγκεκριμένη ομάδα. Στην καινούργια μου ομάδα, αισθάνομαι εξίσου καλά. 

Τώρα πλέον είμαι σε μια νέα επαγγελματική φάση και ελπίζω η δουλειά μου να αποδώσει τα αποτελέσματα που θέλω τόσο εγώ, όσο και οι άνθρωποι, οι οποίοι με εμπιστεύτηκαν».
 




 - Αισθάνεστε μεγαλύτερη πίεση στην Ελλάδα συγκριτικά με την Ισπανία και τις προηγούμενες επαγγελματικές σας συνεργασίες;
 

«Την πίεση την βάζω εγώ ο ίδιος, στο επαγγελματικό μου περιβάλλον. Την χρειάζομαι για να κάνω σωστά την δουλειά μου και να γίνεται η ομάδα ολοένα και καλύτερη μέσα από τις προπονήσεις. Εχθρός του καλού, άλλωστε, είναι πάντα το καλύτερο, είτε δέχεσαι κριτική από πολλούς, είτε από λίγους φιλάθλους, από πολλούς ή από λίγους δημοσιογράφους. Συνεπώς δεν με τρομάζει η πίεση».
 



- Φαντάζεστε τον εαυτό σας για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στην Κέρκυρα;
 

«Οταν ήρθα για πρώτη φορά στην Ελλάδα και πήγα στον Βόλο, ήμουνα πολύ ευχαριστημένος. Σε καμία περίπτωση, δεν περίμενα αυτό που ακολούθησε. Τώρα είμαι τρεις εβδομάδες στην Κέρκυρα. Περνάω καλά μαζί με την οικογένειά μου και δεν θέλω να σκέφτομαι τίποτε περισσότερο από το επόμενο παιχνίδι».
 


- Στο πίσω μέρος του μυαλού υπάρχει η φιλοδοξία της συνεργασίας με μια μεγαλύτερη ελληνική ομάδα;
 

«Στο μυαλό μου υπάρχει πάντα να χαίρομαι την δουλειά μου. Μπορώ να αισθανθώ ικανοποιημένος και χαρούμενος, είτε εργάζομαι σε έναν μεγάλο σύλλογο, είτε σε έναν μικρότερο. Στα 15 χρόνια που έπαιξα ποδόσφαιρο στην Ισπανία, πέρασα από μεγάλες και μικρές ομάδες και ήμουνα εξίσου χαρούμενος σε όλες».
 


- Αντιμετωπίζετε την θητεία σας στην Ελλάδα ως μια καλή ευκαιρία να «φτιάξετε» το όνομά σας και να επιστρέψετε στην Ισπανία;
 

«Αυτό που πρωτίστως με ενδιαφέρει, είναι να κάνω καλά την δουλειά μου χωρίς να σχεδιάζω για το αύριο. Εχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Οταν τελειώσει η σεζόν θα κάνουμε το ταμείο μαζί με τους ανθρώπους της Κέρκυρας. Από εκεί και πέρα θα αποφασίσουμε εάν θα συνεχίσουμε μαζί ή εάν θα πρέπει να ψάξω για καινούργια ομάδα».


- Τι είναι πιο δύσκολο τελικά; Το επάγγελμα του προπονητή, ή του ποδοσφαιριστή;

«Η ζωή του προπονητή είναι πιο δύσκολη, διότι είναι λιγότερες οι στιγμές της δικαίωσης. Πάντα υπάρχει το καλύτερο και πάντα σου λείπει».

Δεν υπάρχουν σχόλια: