Ο Σάββας Παντελίδης στο «Marca – SL»: «Ας αφήσουμε λίγο πιο ήσυχους τους διαιτητές...»

Ο μήνας του μέλιτος στον πάγκο του Λεβαδειακού συμπληρώθηκε κι ο στόχος της παραμονής, απέχει πλέον λίγους βαθμούς. 

Ο Σάββας Παντελίδης καταθέτει τις εντυπώσεις του από τις συνθήκες εργασίας στη Βοιωτία και συγχρόνως, αναλύει στο «Marca – SL» το «survivor» της Super League.
 
Παράλληλα, αναφέρει τι πρέπει να συμβεί για να ξεφύγει ο Λεβαδειακός από το παραδοσιακό άγχος της παραμονής και να αλλάξει «ταχύτητα» στις επόμενες κούρσες της Super League.

Τέλος, ο Ελληνας τεχνικός καλεί όλους τους παροικούντες του ελληνικού ποδοσφαίρου και κυρίως τους παράγοντες, να αφήσουν λίγο πιο ήσυχους τους διαιτητές για να πάνε καλύτερα. 

Πόσο κοντά ή μακριά βρίσκεται ο Λεβαδειακός από την υλοποίηση του στόχου της παραμονής;
 
«Αν οι τέσσερις βαθμοί που νομίζω ότι χρειαζόμαστε ακόμη στα επόμενα παιχνίδια είναι λίγοι ή πολλοί, δεν είμαι σίγουρος. 

Το βέβαιο είναι ότι δεν πρέπει να εφησυχάσουμε γιατί στα τελευταία παιχνίδια οι ομάδες παρουσιάζονται ιδιαίτερα σφιγμένες και είναι δύσκολο να πάρεις βαθμούς. Ακόμη κι ένα βαθμό να χρειάζεσαι, πρέπει πρώτα να τον πάρεις και μετά να ησυχάσεις». 



Στους πόσους βαθμούς βρίσκεται το όριο για την σωτηρία;
 
«Νομίζω οι 37-38 βαθμοί, προσφέρουν μια μεγάλη ασφάλεια». 


 

Κυκλοφορεί καθόλου στο πίσω μέρος του μυαλού η ιδέα της 6ης θέσης, η οποία υπό προϋποθέσεις μπορεί να εξαργυρώνεται με την συμμετοχή στα πλέι οφ;

«Αυτό που υπάρχει σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού, είναι να τερματίσουμε όσο το δυνατόν πιο ψηλά. Τώρα αν αυτό θα είναι η έκτη, η έβδομη ή η δέκατη θέση, επειδή κοιτάω κάθε φορά παιχνίδι με παιχνίδι, αυτό είναι κάτι που θα αναπροσαρμόζεται μετά το τέλος κάθε αγωνιστικής. 

Θέλω πρώτα να μαζέψουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τους βαθμούς που θα μας εξασφαλίσουν την σωτηρία και μετά να κοιτάξουμε τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε». 



Στο φινάλε θα υποβιβαστούν πράγματι οι δύο χειρότερες ομάδες του πρωταθλήματος, ή σε τέτοιες περιπτώσεις παίζει μεγάλο ρόλο και η τύχη;

«Σε ένα πρωτάθλημα 34 αγωνιστικών, κατά 99% πέφτουν οι χειρότερες».




Πώς είναι το κλίμα και οι συνθήκες εργασίας στη Λιβαδειά;

«Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση πριν πάω στο Λεβαδειακό, ήταν η φτωχή βαθμολογική συγκομιδή της ομάδας στα εκτός έδρας παιχνίδια. Από εκεί ξεκίνησα και μελετώντας τα στατιστικά, έβλεπα την ομάδα με την δεύτερη χειρότερη άμυνα. Αυτή ήταν η πρώτη εικόνα πηγαίνοντας στη Λιβαδειά.
 
Από κει και πέρα πίστευα ότι μπορούμε να βελτιωθούμε σε μεγάλο βαθμό στο επιθετικό κομμάτι. Το ένα το έχουμε καταφέρει, το άλλο όχι και αναφέρομαι στην άμυνα. Κατά τα άλλα, η Λιβαδειά είναι μια ήσυχη πόλη με ήρεμους ρυθμούς ζωής και αυτό είναι κάτι που προσωπικά με βοηθάει.
 
Το βοηθητικό και το κυρίως γήπεδο που κάνουμε προπόνησεις, είναι αρκετά ώστε να μας δίνουν καλές συνθήκες δουλειάς αν και ποτέ δεν πρέπει να σταματήσεις να ψάχνεις κάτι περισσότερο. 

Νομίζω ότι υπάρχει ο χώρος που ίσως στο επόμενο χρονικό διάστημα, δεν ξέρω αν θα είναι το αμέσως κοντινότερο, η ομάδα θα΄χει το δικό της προπονητικό κέντρο. 

Οσον αφορά τους παίκτες. Το γεγονός πως η ομάδα έχει πολλούς ξένους, δεν είναι και ότι το καλύτερο. Μου αρέσει να δουλεύω και πιστεύω στους Ελληνες ποδοσφαιριστές. Με αυτούς που δουλεύω όμως, προσπαθώ πάντα να παίρνω το καλύτερο. Κατά τα άλλα επειδή οι συνεργάτες που βρήκα στην ομάδα ήταν στη Λιβαδειά, μπήκα πιο εύκολα στο κλίμα». 



Το έμψυχο υλικό της ομάδας το βρήκες καλύτερο, χειρότερο ή στο επίπεδο που περίμενες ;
 
«Θα πω ότι θα ήθελα να έχουμε μια περισσότερη αθλητική ομάδα. Δηλαδή να έχουμε μερικά παιδιά ακόμα, που θα ανταλλάσαμε την ποιότητα με την αθλητικότητα. 

Μερικούς παίκτες οι οποίοι να έχουνε περισσότερα τρεξίματα, μεγαλύτερη ταχύτητα και να είναι πιο αγωνιστικοί μέσα στο γήπεδο, γιατί θεωρώ πως όσο και καλούς παίκτες και να διαθέτει μια ομάδα δεν έχει τύχη αν δεν έχει αρκετούς αγωνιστικούς ποδοσφαιριστές».




Πώς κυλάει η συνεργασία με τον Γιάννη Κομπότη ο οποίος είναι από εκείνη την… πάστα των παραγόντων που αλλάζουν μάλλον εύκολα προπονητές και θεωρείται από τους «δύσκολους» παράγοντες…
 
«Ισως επειδή στα παιχνίδια που είμαι εγώ στην ομάδα έχουμε κάνει περισσότερες νίκες και μπορεί να παίζει και αυτό ρόλο, προσωπικά δεν έχω κανένα παράπονο σε ότι αφορά την συνεργασία μας στο οικονομικό κομμάτι και γενικότερα, σε όλα τα θέματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία της ομάδας δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα. Εχω βρει και… δυσκολότερους παράγοντες στην καριέρα μου».



Η συμφωνία με τον Λεβαδειακό επεκτείνεται και για τη νέα σεζόν, ή το καλοκαίρι θα υπάρξει νέα κουβέντα;
 
«Πρώτα απ΄όλα θα πρέπει να πετύχουμε τον στόχο της παραμονής και εκεί έχουμε επικεντρωθεί. Νομίζω πως το σωστό πριν περάσουμε στο επόμενο βήμα, είναι να πετύχουμε πρώτα αυτό για το οποίο βρίσκομαι στο Λεβαδειακό και αυτό έχει να κάνει με την σωτηρία της ομάδας. Από κει και πέρα, θα κάνουμε μια συζήτηση το καλοκαίρι και θα δούμε».




Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει ο Λεβαδειακός ταχύτητα και να μην ζει κάθε χρόνο με το άγχος της παραμονής;  Δυνατές μεταγραφές, υψηλότερο μπάτζετ, μεγαλύτερη στήριξη από την τοπική κοινωνία…;
 
«Απ΄όλα αυτά που ανέφερες εκείνο που δεν χρειάζεται, είναι να ξοδέψει περισσότερα χρήματα. Ηδη έχει ξοδέψει αρκετά. Δεν είναι φτηνή, η φετινή ομάδα του Λεβαδειακού που βρίσκεται σε μια περιοχή που δεν έχει πολύ κόσμο. Αρα δεν μπορεί να στηριχτεί σε αυτό. 

Και επειδή είναι σε μια πόλη με σχετικά λίγο κόσμο, θα έπρεπε ίσως να αλλάξει λίγο η φιλοσοφία της, όσον αφορά τα παιδιά που έρχονται. Δηλαδή θα πρέπει να βρεθεί ένας κορμός παικτών που θα΄χει μεγάλες φιλοδοξίες, πάνω στον οποίο θα στηριχτεί η ομάδα».



Τι γεύση σου αφήνει το φετινό πρωτάθλημα;
 
«Είναι τριών ταχυτήτων όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Φέτος πάντως, βλέπω πως ελάχιστες ομάδες να είναι σε μια ξεκάθαρη θέση, που ούτε να κινδυνεύουν, ούτε να πάνε για πλέι οφ. Το επίπεδο πρέπει να καλυτερεύσει αλλά για να συμβεί αυτό, θα πρέπει σίγουρα να υπάρχουν περισσότερα χρήματα. 

Βλέπουμε τα ξένα πρωταθλήματα και τα χαιρόμαστε ωστόσο πρέπει να σκεφτόμαστε και τα τεράστια έσοδα των ομάδων. Οι δικές μας κινούνται με ελάχιστα έσοδα και αναλογικά με αυτά που έχουν νομίζω ότι πάμε καλά». 




Στην περίπτωση της διαιτησίας ισχύει… «το κάθε χρόνο και χειρότερα»;

«Δεν νομίζω ότι πάμε κάθε χρόνο χειρότερα. Πρέπει να ηρεμήσουν λίγοι οι παράγοντες. Εχω πει και παλιότερα πως έχουμε καλούς διαιτητές, αλλά οι παράγοντες ασχολούνται λίγο παραπάνω. 

Ας κοιτάξουμε και λίγο τι συμβαίνει στο εξωτερικό όπου δεν γίνεται σκοτωμός με μια απόφαση του διαιτητή. Ας αφήσουμε λίγο πιο ήσυχους τους διαιτητές και θα πάνε καλύτερα».